'Il va partir'

20/10 13.08 Slaapkamer

Ook stom is dat, als je niet ziek bent denk je soms; Goh dat zou lekker zijn zeg, een dagje ziek in bed liggen, muziek luisteren en een goed boek lezen. Als je dan daadwerkelijk ziek bent zoals ik nu, wil je niets liever dan vanalles ondernemen. Helaas gaat dat niet, want mijn energieniveau ontstijgt de gemiddelde nachttemperatuur op Antartica niet. Moe van het niks doen. Bah. Niks voor mij ben ik wel achter. En dat zijn allemaal bijwerkingen van die medicijnen die me beter moeten maken. Als ik moe ben kan ik niet schrijven. De worden die normaliter zo uit mijn pen rollen blijven nu ergens onderweg steken. Als ik niet kan schrijven word ik ontzettend chagrijnig. Dus graaf ik nu in mijn gedachten zoekend naar woorden, maar zelfs in de diepste spelonken van die grijze massa is er maar een enkeling te vinden.

21/10 17.34 Bed
Jeah! Vandaag eindelijk weer iets anders gedaan dan eindeloos naar de muur tegenover mijn bed turen. Ik kende inmiddels elk scheurtje in de muur, kiertje langs de kast en wist op de millimeter nauwkeurig te schatten hoeveel stof er onder mijn bed lag. (Ervaring leert zullen we maar zeggen, he pa?)
Het was superdruk vandaag bij het zwembad. De Nederlandse vlag kon in stok zo ruim waren we vertegenwoordigd. Na een paar uurtjes gezwommen te hebben was ik doodmoe. Na vier dagen plat is dat ook weinig verwonderlijk.
Wat mij stiekem ernstige zorgen baart is dat ik mijn vastefruitvrouw Julliet al zo'n twee weken niet heb gezien. De eerste symptomen van scheurbuik beginnen zich al voor te doen omdat ik zo trouw daar mijn banaantjes koop en ik uit loyaliteit weiger me door elk ander fruit verkopend persoon af te laten zetten. Donc, ik hoop van harte dat ze er morgen is om even een praatje met de nassara te maken en het broodnodige fruit te verkopen.

21/10 21.16 Als bolletje opgerold in de stoel.
Pff. Ongedierte in Afrika. Hier in huis hebben we een aantal vaste gecko's die achter de kast in de huiskamer leven, en sinds een paar dagen worden zij daar vergezelt door een muis! In Nederland zou het gemiddelde gezin 2 muizenvallen aan weerszijden van de kast zetten, gif strooien of op z'n minst het beestje met een bezem de woonkamer uitjagen. Hier niet.
Ik had na het zien van dat beest besloten mijn kamer hermetisch af te sluiten voor welk ongedierte dan ook. Na kakkerlakken, kikkers spinnen, gecko's en weet ik wat allemaal nog meer vind ik het wel mooi geweest. Toch had ik vanavond mijn kamerdeur open laten staan. Way to go Es! Yeah I know. Toen Tanti me met mijn zaklamp onder het bed in de weer zag, zei ze hoofdschuddend: 'Il va partir' Oftewel, waar maak je je druk om, ga lekker slapen, die muis verdwijnt wel. Bij het minste of geringste geluidje zit ik vannacht waarschijnlijk rechtop in m'n bed..


24/10 17.31 Uitgeput van de fietstocht neergestort op de bank

Ik geloofde mijn ogen zonet niet. Terwijl ik op mijn fietsje naar huis sjeesde vanaf het zwembad, kwam ik onderweg iets uitzonderlijk opmerkelijks tegen. Zo ongewoon dat ik omgekeerd op mijn stalen ros zat en daardoor bijna een ongeluk veroorzaakte. Ik besloot te stoppen en rechtsomkeert mijn weg te vervolgen naar hetgeen waar ik me nog over verwonder. Toen ik dichterbij kwam, bleken mijn ogen me niet te hebben bedrogen. Tussen de verticale blauwwitte strepen stond midden op het shirt met grote letters Batavus, en ook de 7 fameuze pompebleden waren aldaar aanwezig. Ik kon de lach die op mijn gezicht verschenen was onmogelijk verwijderen. Nadat ik de verbaasde Burkinabé vol enthousiasme had begroet en in mijn beste Frans verteld waarom ik hem aansprak, scheen hij te denken: 'Pff die rare blanken ook altijd' Hij kende sc Heerenveen niet, maar had het shirt met achterop een nummer 6 ( Radomski in de Batavustijd?) van zijn broer gekregen. Waar hij het opgevist had kon hij me niet vertellen. Jammer, want ik was uitermate benieuwd. Waarschijnlijk is het eens in een zak beland voor ' de mensen in arme landen'.

25/10 15.12 Cybercafé des pros
Over 8 weken ben ik alweer in Nederland. Bah wat gaat de tijd hier toch razendsnel! Zonde, want ik wil nog zoveel van dit land zien, ruiken en proeven. Volgend weekend staat er een tripje naar de watervallen van Banfora op de planning. Ik kan niet wachten, het lijkt me zo gaaf om zoiets te bekijken.

Oh, ze hebben hier zulke lekkere cheeseburgers, sesamkoekjes, yoghurt en ijsjes. Ik ben helemaal verslaafd aan deze vier bovenstaande etenswaren, terwijl ik die in Nederland zo goed als nooit eet. Vreemd, je hebt hier trek in dingen waar je anders nooit zin in hebt. Dagdag Sonja B! Eigenlijk zijn wij best wel verwend hier in de hoofdstad. Bijna alles wat je wilt eten, kun je wel ergens krijgen. Niks geen honger lijden of afzien hoor. Over de vitamientjes hoeft mama zich ook geen zorgen te maken, gister was Julliet er weer, en dus ligt mijn kamer nu vol met de heerlijkste stukken fruit!

Waar ik dacht dat gister een goed voorteken was voor vanmiddag, blijkt dat akelig tegen te vallen, want we staan met 3-1 achter in Tilburg. Lichtpuntje is wel dat we hebben weten te scoren. Deze eerste seizoenshelft kan wat mij betreft de boeken in als slechtste sinds tijden. In iedergeval sinds mijn seizoenskaarthoudersschap.

In afwachting van jullie reacties waarvan er helaas steeds minder komen, (mijn schare trouwe schrijvers mogen deze opmerking als niet geplaatst beschouwen!)

Esther xxx