Il fait froid!

19/11/09 17.01 Mijn pas opgeruimde kamer

Il fait froid. Dat betekent dat je zelfs in de middag naar huis kunt fietsen zonder onderweg minstens drie keer te moeten stoppen voor een ijsje of andere verkoelende versnaperingen. Ook betekent het dat de Burkinabé dit winter vinden, en dus worden de dikke truien en winterjassen uit de kast gehaald. Terwijl ik ze 's ochtends in een T-shirtje voorbij fiets, kijken ze je aan met een blik van; 'Jij rare blanke, het is veel te koud!' Sommige mensen zeggen het zelfs tegen je. Ze zijn bang dat je kou gaat vatten, maar bijna dertig graden is voor ons blanken nog steeds warm! Probeer ze dat maar eens uit te leggen ;)
Vanochtend zag ik zelfs een oranje UNOXmuts op iemands hoofd prijken. Niet te geloven. Okee, ik hoef 's nachts mijn ventilator niet meer aan, het koelt hier dan af tot een ruime twintig graden. En ik begrijp best wanneer je ruim veertig gewend bent, dat een flink verschil is, maar mutsen en winterjassen gaat wel ver!
De laatste tijd is het erg rustig op het werk. Omdat het kouder wordt, zijn de muggen minder actief bezig met hun criminele activiteiten en dus is er minder malaria. Tachtig procent van de patienten kreeg bij ons de diagnose malaria dus dan kun je op je vingers wel natellen dat het aantal patienten slinkt. Wel jammer, want hoe meer werk hoe beter vind ik hier. De andere zusters en dokters niet zo, zij vinden het wel relaxed. Naja, nog maar een paar weekjes werken, dan op safari en daarna al heel snel naar ons koude kikkerlandje. La, il fait vraiment froid!

21/11/09 08.32 Stoel in de huiskamer

Nog maar één maandje over tot ik weer naar huis toe moet. Soms wil je de tijd wel een extra zetje geven, nu zou ik hem willen vertragen. Ik heb het hier zo ontzettend naar mijn zin dat ik eigenlijk nog helemaal niet naar Nederland wil. Morgen gaan Sanne en ik pannekoeken bakken voor de familie, en dus gaan we zo eens op zoek naar eieren, melk en meel. Ook moet ik hoognodig foto's gaan maken.. Dat is er tot nu toe een beetje bij gebleven. Uiteraard geheel te wijten aan mijn eigen laksheid, maar daaar gaat nu verandering in komen.
Het zand en stof hier komt echt overal; op je kleding (Wit is geen wit meer), je huid (Je lijkt bruin, maar dat is slechts schijn), je sieraden (Mijn ooit witte horlogebandje komt bij het aankomende WK goed van pas), je haar ( Van veraf ben ik net een 'reade dakduvel') en in je luchtwegen wat resulteert in een fikse verkoudheid. Slaat toch helemaal nergens op dat je hier in deze hitte met regelmaat aan het niezen bent en constant een loopneus hebt.

22/11/09 13.44 Bolgebuikt op bed.

Pannekoeken bakken in Ouagadougou gaat anders dan in Tjerkgaast. Het begon al bij het kopen van de ingredienten. Natuurlijk werden we zwaar afgezet bij het kopen van de eieren, maar daar heb ik me maar bij neergelegd. Eenmaal vol goede moed in de keuken, bleek dat Sanne en ik melkpoeder hadden gekocht in plaats van meel. Oeps, maar voor een café au lait hoeven wij de deur niet meer uit! Tanti lag helemaal in een deuk van het lachen. En terecht. Nadat de juiste ingredienten waren gehaald gingen de keukenprinsesjes weer verder, onder het strenge toezicht van Tanti wel te verstaan. Het was maar goed dat ze een oogje in het zeil hield, want we stonden flink te klungelen met het 1pitsfornuis (het vuurtje buiten was bezet) en de totaal aangekoekte koekenpan. Dit zorgde ervoor dat de pannekoeken in het midden zwart werden, terwijl de randen niet gaar waren te krijgen. En dat terwijl ik thuis zonder een enkel probleem de heerlijkste goudgele pannekoeken op tafel tover. Op een gegeven moment, al na een halve pannekoek, greep Tanti in. Toen puntje bij paaltje kwam heeft Tanti dus alsnog de gehele maaltijd bereid.. Ontzettend fijn om weer eens zoiets Nederlands te eten, slechts de stroop ontbrak.

23/11/2009 11.29 Bed

Vandaag op het werk was er iemand in een Kalou-shirt. De broer van de uitgerangeerde Heerenveenspeler wel te verstaan. Over Heerenveen gesproken, gister werden we compleet kansloos met 5-1 van de grasmat in de Arena gespeeld. Volgens ingewijden waren Popov en Vandenbussche de beste spelers aan Heerenveenzijde. Dat is toch wel erg triest. Waar eindigt dit? Misschien wel bij de nacompetitie.. Deze ongelofelijke nederlaag is voor mij een extra stimulans om mijn scoutingswerkzaamheden weer te hervatten. Mijn neefje Richard kan erg goed voetballen, maar is slechts negen jaar oud en dus betwijfel ik ten zeerste of hij speelgerechtigd is bij Heerenveen. We hebben iemand nodig die er direct staat. Ik houd mijn ogen open, en mocht ik het talent van Burkina tegen het gespiere lijf lopen, zal ik mijn oom vriendelijk doch dringend verzoeken om een visum te regelen. Hierna zal ik hem op het Skoatterwald afleveren voor de eerste Friese training die hij uiteraard vlekkeloos zal doorstaan.

15.19 24/11/09 Cybercafé

Lalalaaaa! Het interview zit er op, en ik durf te wedden dat Radio Omrop Fryslan in jaren niet zo goed beluisterd is als heden middag om kwart over twee mijn tijd. Een geweldig spannend interview, al zeg ik hetzelf. EHEM. Najaa, best leuk om eens te doen!

Vanavond is er weer Champions League op tv, en als de stroom en verbinding het de hele wedstrijd volhouden, zitten Tanti en ik fanatiek voor de buis. Als altijd gaan we lekker alle passes becommentarieren! Het is net alsof ik in NN sta. Dat duurt trouwens ook nog minder dan een maand. Vreemd idee.

Ik ga donderdag weer even naar Village Artesenal om alvast wat kerstcadeaus en souvenirtjes in te slaan. Ook ga ik dan een cadeautje kopen voor Sinterklaas. Met alle andere vrijwilligers hebben we afgelopen week lootjes getrokken, en dus kan ik aan het dichten beginnen! :D

Lieve mensen, ik ga er vandoor, ik moet mijn kleren gaan wassen. Op de hand, duh! Tot gauw!

Liefs,
Esther xxx