Durf jij mee? Ik durf mee!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
16 Mei 2010 | Nederland, Tjerkgaast
Hoi!
Zoals jullie waarschijnlijk reeds weten, ben ik van september tot en met december '09 in Burkina Faso geweest om daar ontwikkelingswerk te doen. Ik heb daar een geweldige tijd gehad, voornamelijk omdat de mensen daar zo blij en dankbaar zijn. De sfeer is daar vele malen gemoedelijker dan hier.
Nu geeft de Leprastichting 10 jongeren de kans om 2 weken vrijwilligerswerk te gaan doen in Quy Hoa, in Vietnam. Het doel is om de mensen in dat (lepra)dorp te helpen met bijvoorbeeld het maken van aangepaste schoenen, het verven van klaslokalen, bijspijkeren van hun Engels en het verzorgen van de zieken.
Het lijkt mij een geweldige ervaring om naar Vietnam te gaan, en hier ook mijn handen uit de mouwen te steken.
Mijn interesse ligt vooral op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs, en dat zijn juist de twee elementen die in een dorp als dit hard nodig zijn. In Ouagadougou heb ik in een ziekenhuis geholpen, dus de ervaring die ik daar heb opgedaan kan ik in Quy Hoa weer gebruiken. Verder heb ik een fascinatie voor talen, dus hoop ik de mensen daar Engels te kunnen leren, en ik hoop dat zij mij een paar woorden Vietnamees kunnen leren. Engels is een taal die over de hele wereld gesproken wordt, dus is het belang daarvan met oog op de economie in ontwikkelingslanden des te groter.
Enthousiast, sociaal, leergierig, flexibel, spontaan en nuchter zijn eigenschappen die bij mij passen, en naar mijn mening nodig zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen. Je moet sterk in je schoenen staan, en niet verwachten dat je in twee weken de wereld kan veranderen.
Ik wil zo veel mogelijk van de wereld zien, en dan vooral van de delen die zo anders is dan de rijke, (over)luxueuze omstandigheden waar onder wij leven. Je steentje bijdragen is wat mij betreft het minste wat je kunt doen voor andere mensen. Hopelijk mag ik de verschillen en overeenkomsten tussen deze landen ervaren. Om zoiets echt te beleven moet je zo'n land proeven, voelen, ruiken en horen.
Naar aanleiding van de reisverslagen en ervaringen van de vorige deelnemers, en mijn eigen ervaringen in Afrika, verwacht ik dat het mentaal zwaar zal worden en heel intensief, maar ik verwacht dat ik dit emotioneel aan kan.
Een cruciaal deel van de reis begint wanneer je weer thuis bent. Het is zó belangrijk om andere mensen bewust te maken van lepra en haar slachtoffers zodat zij ook mee helpen. Samen kunnen we zo veel meer doen dan alleen!
Ik durf mee!
DurfJijMee / ChangeALife is een initiatief van de Leprastichting. Met deze wedstrijd wil de Leprastichting jonge mensen en hun omgeving beter bekend maken met ontwikkelingssamenwerking in het algemeen en leprabestrijding in het bijzonder.
Zoals jullie waarschijnlijk reeds weten, ben ik van september tot en met december '09 in Burkina Faso geweest om daar ontwikkelingswerk te doen. Ik heb daar een geweldige tijd gehad, voornamelijk omdat de mensen daar zo blij en dankbaar zijn. De sfeer is daar vele malen gemoedelijker dan hier.
Nu geeft de Leprastichting 10 jongeren de kans om 2 weken vrijwilligerswerk te gaan doen in Quy Hoa, in Vietnam. Het doel is om de mensen in dat (lepra)dorp te helpen met bijvoorbeeld het maken van aangepaste schoenen, het verven van klaslokalen, bijspijkeren van hun Engels en het verzorgen van de zieken.
Het lijkt mij een geweldige ervaring om naar Vietnam te gaan, en hier ook mijn handen uit de mouwen te steken.
Mijn interesse ligt vooral op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs, en dat zijn juist de twee elementen die in een dorp als dit hard nodig zijn. In Ouagadougou heb ik in een ziekenhuis geholpen, dus de ervaring die ik daar heb opgedaan kan ik in Quy Hoa weer gebruiken. Verder heb ik een fascinatie voor talen, dus hoop ik de mensen daar Engels te kunnen leren, en ik hoop dat zij mij een paar woorden Vietnamees kunnen leren. Engels is een taal die over de hele wereld gesproken wordt, dus is het belang daarvan met oog op de economie in ontwikkelingslanden des te groter.
Enthousiast, sociaal, leergierig, flexibel, spontaan en nuchter zijn eigenschappen die bij mij passen, en naar mijn mening nodig zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen. Je moet sterk in je schoenen staan, en niet verwachten dat je in twee weken de wereld kan veranderen.
Ik wil zo veel mogelijk van de wereld zien, en dan vooral van de delen die zo anders is dan de rijke, (over)luxueuze omstandigheden waar onder wij leven. Je steentje bijdragen is wat mij betreft het minste wat je kunt doen voor andere mensen. Hopelijk mag ik de verschillen en overeenkomsten tussen deze landen ervaren. Om zoiets echt te beleven moet je zo'n land proeven, voelen, ruiken en horen.
Naar aanleiding van de reisverslagen en ervaringen van de vorige deelnemers, en mijn eigen ervaringen in Afrika, verwacht ik dat het mentaal zwaar zal worden en heel intensief, maar ik verwacht dat ik dit emotioneel aan kan.
Een cruciaal deel van de reis begint wanneer je weer thuis bent. Het is zó belangrijk om andere mensen bewust te maken van lepra en haar slachtoffers zodat zij ook mee helpen. Samen kunnen we zo veel meer doen dan alleen!
Ik durf mee!
DurfJijMee / ChangeALife is een initiatief van de Leprastichting. Met deze wedstrijd wil de Leprastichting jonge mensen en hun omgeving beter bekend maken met ontwikkelingssamenwerking in het algemeen en leprabestrijding in het bijzonder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
